Bronson Benfotiamine 150 MG

 بنفوتیامین از مشتقات محلول در چربی تیامین (ویتامین B1) است. که در داخل سلول به تیامین تبدیل می شود.این ماده نسبت به تیامین فراهم زیستی بیشتری دارد و در صورت تجویز خوراکی،سطوح تیامین را در خون و کبد افزایش می دهد.بنفوتیامین دارای فعالیت آنتی اکسیدانی نیز می باشد .آزمایشات بدون سلول نیز یک اثر سیستم آنتی اکسیدانی را در بنفوتیامین نشان میدهد.

 تیامین یکی از ویتامین های محلول در آب است. این ویتامین نقش مهمی در متابولیسم قندها، تولید انرژی، رشد و نیز بهبود عملکرد سیستم عصبی دارد.کمبود تیامین در مراحل اولیه باعث کاهش وزن، احساس خستگی، بی اشتهایی، گیجی، از دست دادن حافظه کوتاه مدت و ضعف عضلانی می شود و در مراحل پیشرفته با ابتلا به بیماری هایی نظیر دیابت، نارسایی احتقانی قلبی، بیماری آلزایمر، بری بری و سندروم ورنیکه-کورساکوف همراه است.

 علت کمبود تیامین به طور کلی عدم دریافت کافی این ویتامین از رژیم غذایی، جذب پایین تر یا دفع بالاتر از حد طبیعی به دلیل برخی شرایط غیر طبیعی از جمله انواع بیماری ها است.رایج ترین شکل تیامین در مکمل ها تیامین مونونیترات و تیامین هیدروکلراید می باشد که پایدار و محلول در آب هستند.دریافت بالای ویتامین B1 از غذا یا مکمل ها عوارض خاصی نشان نداده و ایمن می باشد. بنابراین حد ماکزیمم مصرف برای آن تعیین نشده است.

 کپسول بنفوتیامین 150 میلی گرمی برونسون محصول شرکت گیتی سلامت آریا عمدتاً برای بهبود آسیب عصبی ناشی از دیابت(نوروپاتی دیابتی)استفاده می شود.

افرادی که بخش عمده غلات دریافتی آنها از غلات بدون سبوس (مانند برنج و نان   سفید) تشکیل شده و دریافت پروتئینی کمی دارند.
الکلی ها
سالمندان
عمل جراحی چاقی بر روی معده و روده
بی اشتهایی عصبی
تغذیه کامل وریدی (TPN)
استفراغ های شدید دوران بارداری
بیماری های کبدی و گوارشی
ایدز
دیابت
مصرف برخی داروها از جمله فوروزماید (داروی ضد فشار خون) یا داروی شیمی   درمانی فلورواوراسیل

 به دلیل محلول در چربی بودن به سرعت متابولیز شده و به تیامین پیرو فسفات فرم فعال تیامین تبدیل می شود، بنابراین جذب بالاتری دارد.

تیامین به دلیل تخریب شدن مولکول آن قبل از جذب در دستگاه گوارش اثر بخشی کمتری از بنفوتیامین دارد.

سمیت بنفوتیامین از تیامین کمتر است.

 بنفوتیامین به دلیل محلول  در چربی بودن در سلولهای عصبی آسیب دیده جذب بیشتری دارد و به بازسازی آنها کمک موثرتری از تیامین می نماید.

کمک به بهبود دردهای نوروپاتی

کمک به بهبود علائم کاهش حافظه و کاهش قدرت شناختی در بیماران مبتلا به بیماری آلزایمر

کمک به بهبود عملکرد بهتر ورزشکاران

 میزان نیاز روزانه این ویتامین در افراد دیابتی بین 300 تا 600 میلی گرم در روز می باشد. در افراد الکلی مصرف 600 میلی گرم بنفوتیامین به مدت 6 ماه می تواند استرس های روانی را کاهش داده و روند بازتوانی را تسهیل کند. همچنین برای اختلالات ناشی از مصرف الکل،بیماری آلزایمر،آرتیت روماتوئید،بهبود عملکرد قلب در افراد مبتلا به نارسایی قلبی و سایر شرایط استفاده می شود.

keyboard_arrow_up